Ik zou soms willen dat Fantasiectomie echt bestond,
dan kon ik mezelf niet zo in de prak denken.
Soms zou ik ook willen dat ik niet zo veel wou,
al is 't maar omdat ik niets te klagen heb.
Geluk schijnt overroepen,
maar ik,
zit met een echt luxeprobleem.
Soms zou ik willen dat ik wist wat ik wilde,
omdat niet willen blasfemisch is.
Eens wou ik zelf kluizenaar zijn, maar dan
zonder de herinnering aan vrouwen, affectie of uitbundigheid.
Het moet wel triestig leven zijn zo zonder zij aan zij.
Maar goed dus dat Fantasiectomie niet echt bestaat,
het zou wat zijn, zo zonder die gemiste kansen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten