vrijdag 19 oktober 2012

Over eekhoorns...


Laat er nu een dier zijn waar ik momenteel oprecht jaloers op ben, dan is het toch wel de eekhoorn. Hoe zij met hun sierlijkheid en speelsheid door het landschap dartelen. Hoe ze van boom naar boom springen, zweven, rollen en wanneer ze niet goed opletten evengoed worden uit de weg geruimd. Door voortrazend verkeer of de eerste de beste agent van de pestcontrole die rood niet meer van grijs kan onderscheiden.
Ze leven een onbezorgd leventje, die pluimstaarten. Lustig in de bomen klimmend als kinderen die nooit de volwassenheid zullen kennen. Ze zijn totaal zorgeloos wat betreft hun diploma en latere carrière en ze weten wat ze willen. Voldoende wijfjes en voedsel om het een eekhoornleven lang uit te houden. Er is ook niet veel keus. Simpel toch.
En over droog zaad en honger hoeft de eekhoorn zich bitter weinig zorgen te maken. Eekhoorns hebben geen zakken, er zijn meer dan genoeg gewillige partners en zolang het hun gegund is zijn er ook nog steeds meer dan bos en bomen genoeg. Onze kleine vrienden leven een sober leven, de pels die ze al heel hun leven dragen is hun enige rijkdom. Waar het klimaat het niet toelaat komen ze niet, want anders dan de mens gebruiken zij geen werktuigen en proberen de omgeving niet al te veel naar hun eigen wil aan te passen. Zij zijn nog tevreden met hun leefmilieu.
En al zullen ze wel af en toe verwoed zoeken naar die voorraad die hun beperkte geheugen toch maar opnieuw heeft nagelaten te onthouden, de straf voor dit gebrek aan focus is met moeite zwaar te noemen.
Eekhoorns zijn acrobaten, ze leven in een 3D wereld die zijn gelijken niet kent. Gelaagdheid is troef en ze kunnen gemakkelijk hun wereldbeeld verbreden in elke mogelijke richting.
Ik hou wel van het nogal onhandige gehuppel van die grijze mormels, hoe hun staart dezelfde sinusfunctie volgt die hun lijf beschrijft. Alsof er een opgefokte grijze stuiterbal-plumeau aan je voorbijgaat.
En ook al zijn de grijze allochtone rakkers bedreigend voor de rooie die hier van nature zitten toch kan ik niet anders dan ook deze schepsels bewonderen,
gewoon omdat ze er zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten